“Ouders in beeld”
Blog door Marga Weiss
De doorverwijzing komt via een collega kindertherapeut. Het gaat om een jongen van 14 jaar met depressieve gevoelens, hij zit al een tijdje niet lekker in zijn vel. Jaren eerder was hij hiervoor ook al bij mijn collega geweest. Haar specialisme ligt op een ander vlak en zij weet dat ik altijd met het kind en de ouders werk.
De ouders komen samen voor het intakegesprek bij mij. Tijdens dit gesprek komt naar voren dat bij moederskant al jaren problemen zijn in de familiesfeer. Haar moeder is overleden aan borstkanker toen haar zoon net was geboren en haar vader was al gestorven toen ze een puber was. Met haar enige broer heeft ze ruzie en al jaren geen contact. Ze wonen wel bij elkaar in de buurt.
Hun zoon is enig kind. Tijdens mijn eerste sessie met hem proberen we erachter te komen waar zijn depressieve gevoelens vandaan komen. Op school gaat het wel goed, op voetbal gaat het goed, en hij heeft een paar goede vrienden.
Hij vindt zelf dat hij eigenlijk best een goed leven heeft…
Maar toch zijn er die gevoelens waar hij zich geen raad mee weet. We brengen ze in kaart, en komen erachter dat hij veel verdriet heeft van het feit dat hij zijn neefje en nichtje niet kent van zijn moeders broer, zijn oom dus. Hij heeft verder geen neefjes of nichtjes van zijn vaders kant.
Als ik hem vraag hoe hij dit op kan lossen, weet hij het niet. Natuurlijk niet, want dit probleem is niet van hem. Hij draagt zijn moeders last, en het is aan haar om dit op te lossen, zodat hij er geen last meer van heeft.
De volgende sessie nodig ik moeder uit om een individuele opstelling te doen en te kijken naar haar gezin en het familiesysteem. We leggen voor iedereen een matje op de vloer en kijken op hart-niveau naar de problemen. De moeder bedankt haar moeder, haar oma en haar vader. Ze kijkt naar de verbintenis met haar broer en kan er op deze manier afscheid van nemen. Haar broer blijft haar broer, maar hoeft geen onderdeel meer te zijn van haar leven. Op deze manier krijgt iedereen zijn plek binnen het systeem en is er rust.
Ik zie de jongen een paar weken later nog een keer bij mij in de praktijk. Het gaat goed met hem, hij heeft via de vrouw van zijn oom, de schoonzus van zijn moeder, contact gehad en ook met zijn neefje en nichtje. Hij weet nu tenminste wie het zijn en dat voelt fijn.
Hij kan weer verder met zijn leven nu hij weet dat het goed mag gaan met hem, ook als zijn moeder verdrietig is.